หัวใจอัคคี
คีและป้อง ทั้งสองคนได้เจอกันอีกครั้ง ป้องไถ่ตัวคีจากเอเย่นต์ขายบริการ และพาคีมาอยู่ร่วมบ้านเดียวกับเขา ในฐานะว่าที่เมียและเจ้านายอีกคนของบ้านหลังนี้ ส่งเสียเลี้ยงดูเป็นอย่างดี คีพบเจออะไรต่อจากนี้
ผู้เข้าชมรวม
1,076
ผู้เข้าชมเดือนนี้
26
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
หัวใจอัคคี
เขียนโดย พรมัน
(พร-มัน แปลว่า พระอาทิตย์)
พวงมาลัย 5 พวง 100 บาท เปลี่ยนชีวิตและหัวใจของเด็กน้อยใสซื่อไปตลอดชีวิต
เมื่อเด็กหนุ่มอัคคีกระชากดวงใจชายหนุ่มเจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างและที่ดิน เพียงแค่ พวงมาลัย 5 พวง
ต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น กับ หัวใจอัคคี
“นายระวัง” คีวิ่งชนป้องเข้าอย่างจัง จนคีล้มทับร่างของป้องไว้
คีเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด เช่นเดียวกับป้องที่เจอคีในสถานที่แบบนี้
“คี”
“พี่ป้อง ช่วยผมด้วย ผมกลัว พวกมันจะจับผม”
“เจอแล้ว ส่งเด็กนั่นมาครับคุณป้อง” เอเยนต์บอกกับป้อง ป้องลุกขึ้นโดยกอดร่างของคีไว้แนบอก เอเย่นต์เดินปรี่เข้าไปหมายจะชิงตัวคีออกมาจากป้อง เพราะกลัวว่าคีไปสร้างความรำคาญ เพราะป้องเป็นลูกค้าวีไอพีของเขา
“เค บิว จัดการ”
เค และบิวชักปืนออกมาเล็งตามคำสั่งนาย
“คุณป้องนี่มันเรื่องอะไรกันครับ ผมแค่จะเอาเด็กขายของผมกลับแค่นั้นเอง ทำไมต้องเล่นปืนกันด้วย”
“ใครเด็กขาย” ป้องถามขึ้น
“ไอ้เด็กนี่ เด็กขายของผม ผมซื้อต่อมาจากพ่อของมันห้าแสนบาทครับเมื่อวานนี้ครับ”
“พี่ป้องผมกลัว อย่าส่งผมไปหาเขานะ เขาบังคับให้ผมถ่างขาให้ลูกค้าเอาผม ผมไม่เอา ผมกลัว ฮึกฮื้อๆ” คีร้องไห้สะอื้นกอดร่างของป้องไว้แน่น ป้องกัดฟันจนเห็นสันกรามปูดออกมา
“คุณป้องคืนเด็กนั่นให้ผมเถอะ แล้วผมจะจัดเด็กเกรดเอให้คุณ”
“เด็กคนนี้ แกขายเท่าไหร่” ป้องถามด้วยน้ำเสียงเหี้ยมโหด จ้องหน้าเอเยนต์ด้วนแววตาเกรี้ยวโกรธจัด
“คุณป้องจะซื้อผมต่อเหรอ”
“เท่าไหร่”
“ผมขาย ห้าล้าน ขาดตัว ห้ามต่อ”
“ได้...ฉันซื้อเด็กคนนี้ต่อจากแก ห้าล้าน เค เดินไปหยิบเงินสดในรถมา”
“ครับนาย”
ไม่ถึงสิบนาทีเงินสดห้าล้านอยู่ในมือของเอเย่นต์ เขายิ้มแก้มปริอย่างถูกใจ ซื้อ ห้าแสน ขายห้าล้าน ไม่ต่อสักบาท โชคดีจริงๆ เด็กคนนี้ตัวเงินตัวทองของเขาจริงๆ
“ฉันพาเด็กคนนี้กลับได้แล้วใช่ไหม”
“ตามสบายครับ”
“พี่ป้อง ผมกลัว” คีพูดเสียงสั่นระริก
“ไม่ต้องกลัว คีไปอยู่กับพี่ รับรองไม่มีใครทำร้ายคีได้อีก”
คีพยักหน้ารับ ป้องเดินโอบคีไปขึ้นรถ โดยมีเคและบิวมองหลังเจ้านายอย่างงุนงงและแปลกใจ
“พี่เค ว่าเด็กคนนี้คุ้นๆ ไหม”
“กูก็คิดเหมือนมึง หน้าคุ้นหน้ามากๆ”
ทั้งคู่พยายามนึก จนนึกออก
“เด็กขายพวงมาลัย” ทั้งคู่ตะโกนพร้อมกัน
.......................................
พี่ป้องอ่า คียังเด็กอยู่เลยนะครับ ไม่รู้ว่าความรักเป็นแบบไหน เป็นอย่างไง คีรู้แต่ว่าอยู่ใกล้ๆ พี่ป้องแล้ว คีรู้สึกปลอดภัย อบอุ่น แค่นั้นเองจริงๆ ครับ
อย่าไปคิดถึงเรื่องอดีตที่เลวร้ายอีก ตอนนี้คีอยู่กับพี่ พี่จะทำให้คีเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุด เข้าใจไหมครับ
.................
ทำไมจะไม่ได้ ผู้ชายมีเมียเป็นเมียผู้ชายด้วยกันเยอะแยะไปครับ หรือว่าคีไม่อยากเป็นเมียพี่ เรานอนด้วยกันแล้วนะครับ แล้วเราก็กอดกัน เราเป็นผัวเมียกันแล้วนะครับ
...............
เพราะฉันจะไม่ให้คนชั่วๆ เข้าใกล้คีแม้แต่น้อย เพียงแตะต้องเพียงปลายก้อย ฉันจะลากมันลงนรกด้วยตัวของฉันเอง
ผลงานอื่นๆ ของ วริยา พรมัน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วริยา พรมัน
ความคิดเห็น